அர்ஜுன் அனிதாவாக மாறினார் -4

ஏனென்றால் நான் உன்னில் பெண்ணின் ஒரு அம்சத்தைக் கண்டேன். ” என்றாள்.

 நான் ஒரு பெண்ணைப் போலவ நடந்து கொண்டேன்?" நான் கேட்டேன்.

“இல்லை அன்பே, பெண்பால் என்பது சிறுமி என்று அர்த்தமல்ல. இது பிரபஞ்சத்தின் ஒரு அம்சம், இது எல்லாவற்றிலும் உள்ளது. வாழும் மற்றும் உயிரற்ற விஷியன்களிலும் . ஒரு விஷயம்  முழுமையாக இருக்க, ஆண்பால் மற்றும் பெண்பால் ஆகிய இரண்டின்  கலவை இருக்க வேண்டும். ஆனால் இந்த நாட்களில் ஆண்களில் பெண்னை கண்டுபிடிப்பது அரிது, அதை நான் உன்னில் பார்த்தேன், எனவே முழுமையாவதற்கு உங்களுக்கு உதவ நான் விரும்பினேன். ”

அவளுடைய விளக்கத்தால் நான் வியப்படைந்தேன். "இவை அனைத்தும் உங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்?" நான்  கேட்டேன்.
"நான் ஒரு பெண்ணிய வழிபாட்டில் உறுப்பினராக இருக்கிறேன்." அவள் பதிலளித்தாள். 
"உங்கள் சகோதரிக்கு உங்களை வெளிப்படுத்த வேண்டிய நேரம் இது என்று நான் நினைக்கிறேன்."

“ஆனால் ..” நான் பதிலளிக்க முயற்சித்தேன்.
“நான் உங்கள் சகோதரியுடன் பேசுவேன், அவள் உன்னைப் புரிந்துகொள்வள். காத்திருங்கள், நான் இப்போது அவளிடம் சென்று பேசுவேன். ” அவள் எழுந்தாள்.

 நான் அவளை நிறுத்தினேன். "நீங்கள் என்னை நம்பவில்லையா?" அவள் என் கண்களைப் பார்த்துக் கேட்டாள். நான் அவளை விடுவித்தேன்.
அவள் அருகில் வந்து சொன்னாள். "நீங்கள் உங்கள் சகோதரிக்கு பயப்படுவதை நிறுத்திவிட்டு, அவளை நேசிக்கவும் மதிக்கவும் தொடங்க வேண்டும்."
"நான் ஏன் அவளை மதிக்க வேண்டும், அவள் என்னைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை." நான் பதிலளித்தேன்.
"நீங்கள் அவளை மதிக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அவர் உங்களுக்கு முன் உங்கள் தாயின் வயிற்றில் இருந்து வெளியே வந்தார். அது போதாது என்றால் நீங்கள் அவளை மதிக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அவர் ஒரு பெண், ஒரு பெண் மட்டுமல்ல, தைரியமான மற்றும் தைரியமான பெண். ” அவள் சொல்லிவிட்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறினாள்.
நான் காத்திருந்தேன், சுமார் ஒன்றரை மணி நேரம் கழித்து யாரோ கதவைத் தட்டுவதைக் கேட்டேன். "இது நான்." அவள் குரலைக் கேட்டேன். நான் கதவைத் திறந்தேன், அவள் என் சகோதரியைப் பின்தொடர்ந்தாள். சேலையில் என்னைப் பார்த்து என் சகோதரி ஆச்சரியப்பட்டார்.
"உங்கள் சகோதரிக்கு மரியாதை காட்டவில்லையா?" என புன்னகையுடன் கேட்டாள், நான் குழப்பமாக நின்றேன்.
 "நீங்கள் அவள் கால்களைத் தொடவில்லை." அவள் சொன்னாள். நான் குனிந்து என் சகோதரியின் கால்களைத் தொட்டேன். என் சகோதரி கோபப்படுவார் என்று நான் நினைத்தேன், ஆனால் அவள் இல்லை. அவள் என் தலையைத் தொட்டாள். நான் எழுந்து அவளை அணைத்துக்கொண்டேன்.
என் பெண் எனக்கு உலகிலேயே மிகப் பெரிய பரிசை வழங்கியுள்ளார்.
சிறிது நேரம் பின்பு........

 நாங்கள் மூவரும் ஒன்றாக சமைத்தோம், என் சகோதரி எங்களுடன் மதிய உணவு சாப்பிட்டார். மதிய உணவுக்குப் பிறகு என் சகோதரி கிளம்பினாள். இதை எப்படிச் செய்ய முடிந்தது என்று என் அவளிடம் கேட்டேன்.

. "நான் உங்கள் சகோதரியிடம் சென்று சொன்னேன், உங்கள் சகோதரர் புடவைகளை அணிய விரும்புகிறார், ஆனால் ஒரு பெண்ணாக மாற முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால் அவர் வெறுமனே பெண்ணியத்தை புரிந்து கொள்ள விரும்புகிறார். அவர் ஒரு பெண்ணைப் போல நடந்து கொள்ளவில்லை, அவர் பெண்ணின் மீது ஆன்மீக ஈர்ப்பைக் கொண்ட ஒரு முழுமையான மனிதர். என்யென்றால் சேலை ஆண்பால் அல்லது பெண்பால் அல்ல, அதை அணிந்தவரின் நடத்தைதான், சேலையை ஆண்பால் அல்லது பெண்பால் ஆக்குகிறது. இது சேலை அணிந்த ஒரு இல்லத்தரசி அதைப் பெண்ணியமாக்குவது போலாகும், ஆனால் சேலை அணிந்த ஒரு ராஜா அதை ஆண்பால் ஆக்குவார். ”
[சேலை அணிந்தபோது அர்ஜுனுக்கு ஒருபோதும் பாலியல் விழிப்புணர்வு ஏற்படவில்லை, அவருக்கு ஒரு உளவியல் உணர்வு மட்டுமே இருந்தது.]

"அவள் என்ன சொன்னாள்?" நான் கேட்டேன்.
"அவள் உன்னை நேசிக்கிறாள், அக்கறை காட்டுகிறாள் என்றும், நீ ஒரு தவறான பாதையில் செல்கிறாய் என்று அஞ்சியதால் அவள் உன்னை அறைந்து திட்டினாள் என்றும், ஆனால் என் விளக்கத்தைக் கேட்டதும் அவள் உன்னை சந்திக்க விரும்பினாள், அதனால் அவள் என்னுடன் வந்தாள் என்றும் அவள் சொன்னாள்.
அவள் தொடர்ந்தாள். "உங்களுக்கு என்ன தெரியும், சேலை பாலினத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் அணிந்தவருக்கு பல விஷயங்களைக் கற்பிக்கிறது."
“கற்பிக்கிறது! ஆனால் எப்படி?" நான் கேட்டேன்.
“சேலை ஒரு நபருக்கு எளிமையாக இருப்பதற்கான சக்தியைக் கற்பிக்கிறது. சேலை ஒரு எளிய துணி துண்டு, ஆனால் நீங்கள் அதை அணியும்போது எந்த சிக்கலையும் சேர்க்கலாம். நான் பலவிதமான பாணிகளில் அணியலாம், ஆனால் தையல் துணிகளைப் பற்றி சிந்தியுங்கள், அது சிக்கலானதாக இருந்தாலும், நீங்கள் அணியும்போது அது எளிது, ஏனென்றால் நீங்கள் அதை ஒரே ஒரு வழியில் மட்டுமே அணிய முடியும். ”

"வேறு என்ன?" நான் அவளிடம் கேட்டேன்.
"நீங்கள் அவ்வப்போது சேலையை சரிசெய்ய வேண்டும், ஆனால் அவ்வாறு செய்வது அந்த நபரை எச்சரிக்கையாகவும் விழிப்புடனும் இருக்க கற்றுக்கொடுக்கிறது."
நான் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தால் அவள் தொடர்ந்து பதில் சொல்வாள் என்று தோன்றியது.

அதற்குள் மாலை ஆகிவிட்டது, நான் புறப்பட்டு வீடு திரும்பினேன். என் சகோதரியைச் சந்திக்க நான் வெளியேறினேன், அவளுடன் சிறிது நேரம் செலவிட வேண்டும் என்று.......



to be continued...........